Jak niebanalnie, omijając stereotypy, powiedzieć widzowi, że musi ocalić swoją wrażliwość…? Sztuka „Gdzie jest moje miejsce ?” wpisuje się w nurt awangardowej zasady „maksimum treści w minimum słów”. Zespół teatralny obrazem, dźwiękiem, symbolem chciał zaskoczyć odbiorcę. Z ust aktorów mogliśmy usłyszeć dziecięcą wyliczankę: „Pałka, zapałka, dwa kije, kto się nie schowa ten kryje” użytą w zupełnie nowym kontekście, pozbawionym dziecięcej niewinności.
Język teatru musi unikać dosłowności, musi szukać słów-kluczy, aby zmusić widza do zatrzymania, zastanowienia …
Wisława Szymborska powiada:
„Duszę się miewa
Nikt nie ma jej bez przerwy
i na zawsze”
Intencją szkolnego zespołu teatralnego było, aby widz pamiętał, że ma duszę, której nie należy zbyt często pozwalać „cichcem schodzić z dyżuru”.
21 kwietnia miała miejsce premiera spektaklu, który przygotowali nasi uczniowie uczęszczający na zajęcia artystyczne (teatr).
Reżyseria, scenografia, światło i muzyka: Joanna Święcik-Patera
